Берём за основу испанскую латиницу со следующими изменениями:
j - й
h - х
y - ы
ia - я, ie - е, io - ё, iu - ю
Это база.
Вариации на тему шипящих:
Исходный вариант:
c - ц
sh - ш по аналогии с "ch"
zh - ж по аналогии с "ch"
cs - щ.
Но я очень не люблю сочетания согласный + h, кроме того остаются неисполь поэтому решил заменить данные сочетания на следующие:
c - ц
cz - ч
zs -ж
cs - щ/ш (в зависимости о)
I vot czto poluczaietsia/poluchajeca v itogie, a poluczaieca ochen' dazse nie plocho.
No mienia smucsiaiut slieduiucsije momienty:
- obilije bukvy "i"
- oczen' nie hoczeca ispol'zovat' apostrof.
Probujem ispravit'
situaciiu (vot iecso odin momient) mietodom tyka.
Da i v zsopu etimologiczeskij princip, ja za princip "kak slycsyca tak i picsyca" (hotia by czasticzno)
Poprobuiem vniesti slieducsije izmienieniia:
- ia, ie, io, iu poslie glasnyh imieiut vid: ja, je, jo, ju.
- "i" konce slova oboznaczajet miagkij znak; koniecznoje "и" oboznaczajeca kak "ji".
Vot, sovsiem drugoje dielo! Takije slova kak "rieputacija", "prokrastinacija", "abstrakcija" i proczije
bolicse (scuko..) nie portiat zsizni.
Drugije primiery: dietji, sienji, liudji, locsadji. V celom nie ploho.
Czto dielati s miagkim znakom v
sieriedinie slova?
Boljcse/Bolicse? Naviernoje vsio-taki piervyj variant.
А ещё можно вообще забить на все эти а/я, э/е, о/ё, у/юTak poluczajeca dazse veselej, a glavnoje procse. V zsopu
prakticznosti - glavnoje csto b bylo krasivo.
Prakticznosti/prakticznostj? Naviernoje lucze vsio-taki vtoroj variant.
Proverim: Taljk, losjion, sjiezd/sjezd.
Niet pustj budiet "j" v konce slova, a "apostrof" v sieriedinie.
Proverim: sel'dj, tvierdj. V obcsiem triebujeca dorabotatj.
A ja zse nie prosto tak vzial za osnovu ispanskij - v niom jestj "acento", kotorym mozsno razbivatj diftongji, pusti "í" budet miagkim znakom - mienícse golovnoj boliKontrolnyj tekst:
Ja pomniu czudnoje mgnoveníe peredo mnoj javilasj ty, kak mimoliotnoje videníe, kak genij czistoj krasoty.
Zbs.
